Niosąca krzyż Chrystusowi, podała chustę do otarcia twarzy, na której miało odbić się oblicze Jezusa.
Z języka greckiego pheronike czyli "niosąca zwycięstwo" (phero = niosę + nike = zwycięstwo). Wyszła na ulicę, by zobaczyć niosącego krzyż Jezusa, w Jego ostatniej drodze. Widok zbitego, osłabionego, Skazańca, upadającego pod ciężarem krzyża tak ją wzruszył, że nie oglądając się na nikogo, odważnie przycisnęła się przez tłum i swoją białą chustą otarła Mu twarz skrwawioną, spoconą i ubrudzoną pyłem ulicznym, gdy upadał z krzyżem. Za ten miłosierny czyn otrzymała na chuście odbicie Jego bolesnego oblicza.
Patronka fotografów, orędowniczka w przypadku poważnych obrażeń, krążenia krwi i dobrej śmierci.
(El Greco - Święta Weronika) Ciemne tło uchwyca postać Świętej Weroniki oraz chusty, na której znajduje się wizerunek Chrystusa. Weronika zdaje się być zamyślona i umartwiona. Nie utrzymuje kontaktu wzrokowego z widzem co sprawia, że staje się jeszcze to bardziej tajemnicza. W sposób subtelny pokazuje nam chustę. Chustę, na której odbiła się twarz Chrystusa, dzięki litościwości i modlitewności Weroniki. Jezus patrzy się na nas z powagą i wzniosłością. Jego głębia wzroku zdawałoby się chce coś przekazać.
Obraz wzbudza niepokój. Monochromatyczność pogłębia ten efekt. Zawężona gama kolorystyczna nakłania do rozmyśleń nad symboliczną wymową płótna. A także owe zmniejszenie roli koloru podkreśla uduchowioną wizję artysty.
Obraz wzbudza niepokój. Monochromatyczność pogłębia ten efekt. Zawężona gama kolorystyczna nakłania do rozmyśleń nad symboliczną wymową płótna. A także owe zmniejszenie roli koloru podkreśla uduchowioną wizję artysty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz