możliwe, że to ostatnie pożegnanie zimy

Idealna pogoda gdy wiesz, że nie musisz wychodzić rano nigdzie w takie deszczowo - śnieżne w y p a d k i !
Huczy, huczy, huczy. Oj, motywie śmierci w sztuce, aniołowie i diabli wszyscy - zaraz do was biegnę! Póki co, analiza działań ludzki, Why people want be fashion? And why huge corporations don't expect workers coditions? Why people work in bad conditions at factories? Wykaż, że kartelizacja miała miejsce za rządów Grabskiego. No to do roboty. Dzisiaj mam zapas energii na całą noc ( oby starczyło tej siły )

goodbye

Obraz nasycony alegorią i symboliką. Lewe skrzydło, namalowano o godzinie 12. Autor jest w stanie zauważyć zależność między porą dnia i rokiem. Rzucany cień, barwa nieba, kolor powietrza. Przedmioty nie są oświetlone tak intensywnie, są nagle zamglone. Przewaga kolorów zimnych. Jak łatwo się domyślić źródło światła powinno się znajdować w centrum obrazu, bardzo wysoko, ponad namalowanym krajobrazie. Po prostu być. Ale tutaj źródłem światła jest ciemność. Ona coraz dłuższa, tak już chyba na wieczność pozostanie. Odmalowanie jej jest zbyt kosztowne i ciężkie. Prawe skrzydło, a na nim wielki głaz. A za głazem ukrywa się postać. Wokół ciemno, a z krajobrazu wykluczeni są wszyscy podziwiający.

uwielbiam, podziwiam, aa

Malarz amerykański, przedstawiciel color field painting.

D r o g a   d o  a b s t r a k c j i - Jego obrazy koncentrowały się na prostych uczuciach - płótna wypełniały nieliczne intensywne barwy, z niewielką ilością szczegółów.

Malując niejednokrotnie ogromne płótna używał pędzli do malowania ścian.

Delikatne kolory, zwłaszcza w połowie 1940 r. Obrazy w ten sposób niosły niezwykły spokój. W 1945 roku artysta zaczął doceniać abstrakcję - geometryzował i uproszczał formy. Ta droga służyła mu do wyrażania elementarnych uczuć : rozpaczy, ekstazy, rezygnacji i ostateczności (!) - (uwielbiam go.)

Prosta forma ograniczająca się do monochromatyczności trzech prostokątnych płaszczyzn, delikatność prowadzenia pędzla. To wszystko wyłania światło i wibrację kolorów. 

Formy prostokątów sprawiają wrażenie, jakby wynurzały się z obrazu, zmieniając odległość względem obserwatora, co razem z grą światła i barwy dają efekt lekkiego ruchu.

Artysta zazwyczaj tak manipulował barwą, aby formy sprawiały wrażenie złudzenia - figury wychodzą, bądź cofają się w głąb.

Pragną pochłonąć widza w obraz, wprowadzić go w stan ekstazy. Rothko mocno akcentował rolę płaszczyzny barwnej. Chciał, aby jego kompozycje dawały złudzenie elementu większej całości.

Przy ekspozycji dzieł ważne dla artysty światło, które różnie wykorzystywane jest przy każdym obrazie. Są oglądane przy słabym, bądź mocnym świetle.

Wielokrotnie powtarzał schematy, twierdząc, że jest to bardzo ważne dla twórczości i ogółu dzieła.

Powiedział kiedyś: Jeśli warto jakąś rzecz zrobić raz, warto ją powtórzyć jeszcze i jeszcze raz, wszechstronnie ją zbadać, wypróbować i doświadczyć, tak aby zmusić publiczność do spojrzenia na nią. ( też tak uważam )

Dlatego wielokrotnie powtarzał te same motywy i tematy prac. Częstym motywem jego prac jest układanie warstwami poziomych prostokątów. 

Komponował je symetrycznie, aby uniknąć chaosu. Malował na dużych formatach, dzięki czemu figury wypełniały całe widzenie obserwatora. 

Niemal w przededniu poświęcenia kaplicy, po długiej walce z depresją, Rothko popełnił samobójstwo, w swoim nowojorskim studio podcinając sobie żyły w zgięciach przedramion.

Ogromnie urzekł mnie Rothko, coś niesamowitego jest w jego dziełach. Zwracając też uwagę czym artysta się kierował tworząc.. Jego idee, poszukiwania. Czuję jakieś powiązanie, jakąś wspólność. Oglądając jego prace mam takie uczucia, jakbym go rozumiała, ale i dobrze znała? probably too much biography of Rothko i was reading

( a obrazy sami sobie poszukajcie, wszystkiego na tace nie będę wykładała, o !  )

  

pasuje jak ulał

kilka rzeczy stworzony, jakby z myślą o mnie kurka

Solitude is fine when you are at peace with yourself
and have something definite to do

Aniele Boży

Aniele Boży Stróżu mój

ty właśnie nie stój przy mnie

jak malowana lala

ale ruszaj w te pędy

niczym zając po zachodzie słońca

skoro wygania nas

dziesięć po dziesiątej

ostatni autobus

jamnik skaczący na smycz

smutek jak akwarium z jedną złotą rybką

hałas

cisza

trumna jak pałacyk

ładne rzeczy gdybyśmy stanęli

jak dwa świstaki

i zapomnieli

że trzeba stąd odejść Anioł

są takie chwile kiedy się odchodzi

od Aniołów Stróżów nawet Cherubinów

od tych co wysoko

od tych co w pobliżu -

do Jezusa człowieka

niziutko na ziemi

Anioł nie zrozumie nie wisiał na krzyżu

i miłość zna za łatwą skoro nie ma ciała

Jan Twardowski

mmmmm

dostałam dzisiaj takie piękne, pyszne wiosenne śniadanko z rana - mmmm :  )

s e c e s j a

To może trochę rysu historycznego, a więc jest to kierunek w sztuce przełomu wieków (1892 – 1907) o wielu nazwach: Modern Style, Jugendstil, Art. Noveau, Młoda Polska, związany z nastrojami fin-de-siecle`u, filozofią F. Nietschego, A. Schopenhauera i H. Bergsona, wyrosły ze sprzeciwu wobec historycyzmu, akademizmu, naturalizmu.

Sprzeciwiał się on wobec przyjętym kanonom sztuki. Wyrażał ogólny protest wobec wszelakim regułom !

Secesja była związana w dużej mierze z symbolizmem, i tu przykłady - J. Mehoffer, S. Wyspiański, E. Okuń.

W i e l o r a k o ś ć : Styl obejmuje różne dziedziny sztuki, przejawia się we wszystkich dziedzinach rzemiosła. Ukazuje to w różnych dziedzinach rzemiosła, np.

kowalstwo, witrażownictwo, stolarka artystyczna, tkanina.

Przed państwem amerykański artysta tworzący głównie dzieła ze szkła i wyroby jubilerskie w stylu secesji - Louis Comfort Tiffany  

Witraże:  

"Bóg Ojciec – Stań się" Stanisław Wyspiański

Secesja w architekturze

  A. Gaudi Casa Mila

H. Guimard – Paris, Metro

Hotel Tassel in Brussel, V. Horta

Guimard, Maison Coilliot

Secesyjne anioły

Każda epoka miała swoje anioły. Anielskie tematy są popularne i dzisiaj. Dla artystów secesyjnych anioły stanowiły kąsek szczególnie smakowity, a to za sprawą skrzydeł, którym można było nadawać przeróżne dekoracyjne formy.

Główne cechy i motywy 

•Płaskie plamy, delikatnych barw,

•precyzyjne, czarne kontury,

•dekoratywność dzieł (inspiracje japońszczyzną)

•upodobanie do pionowych kształtów, wydłużania postaci (inspiracje gotykiem)

• delikatna tonacja barw, (elegancja, wytworność zestawień barwnych),

•wyrafinowane przetwarzanie form zainspirowanych naturą (inspiracje rokokiem)

•przetwarzanie rzeczywistości zgodnie z subiektywnym widzeniem,

•ekspresja, dekoracyjność, niezwykłość form, dynamizm, zastosowanie nowych materiałów, zespolenie ornamentu i przedmiotu prowadzące do dekoracyjności

MOTYWY:

•roślinne: lilie, trzciny, irysy

•zwierzęce: łabędzie, ważki, motyle

•postacie fantastyczne: chimery, smoki, smukła postać kobieca o długich rozwianych włosach 

Dziedziny sztuki i nazwiska artystów:

•Architektura np.: A. Gaudi, V. Horta, H. Guimard, M. Olbrich;

•Malarstwo np.: P. Gaugin, Nabiści, G. Klimt, J. Toorop, F. Hodler, A. Beardsley, H. de Toulouse-Lautrec, A. Mucha, G. Vigeland, H. Obrist, G. Minne, S. Wyspiański, J. Mehoffer, E. Okuń, W. Wojtkiewicz,

•Rzeźba np.: W. Szymanowski, K. Laszczka,

•Sztuki użytkowe np.: L.C. Tiffany, E. Gallé, R. Lalique 

Edward Okuń -
Wojna i my

Gustaw Klimt, Pocałunek

Gustav Klimt, Adele Bloch Bauer

Alfons Mucha 

A. Mucha, Reklama Job, 1896

J. Mehoffer, Dziwny ogród

A. Barsley, Salome

 

 A. Barsley, Venus

S. Wyspiański, Dziewczynka z wazonem z kwiatami, 1902

S. Wyspiański, Macierzyństwo

Terminologia

- asymetryczność,

- dekoracyjność, dekoratywność,

- linia falista,

- niespokojny rytm,

motywy organiczne, roślinne,

- indywidualizm,

- symbolizm 

Bernini

Działał głównie w Rzymie, gdzie tworzył rzeźby o tematyce mitologicznej (Apollo i Dafne) i religijnej (Ekstaza św. Teresy, Dawid), popiersia portretowe (Constanzy Bonarelli, króla Ludwika XIV), fontanny (Fontanna Czterech Rzek, Fontanna Trytona) i nagrobki (Urbana VIII i Aleksandra VII).

Bernini w swojej twórczości dąży do osiągnięcia okazałości, dynamizmu i ekspresji. To doskonałe wyczucie proporcji, perspektywy, formy. Nie wątpliwie można powiedzieć, iż jest on jednym z najznamienniejszych barokowych artystów.

Nie tyle można podziwiać jego płótna, co rzeźby, fontanny i budowlę. Ten wybitny włoski rzeźbiarz, architekt i malarz dokonał cudów w świecie sztuki w XVI wieku. Bo to owy barokowy czas przyniósł za sprawą Berniniego dzieła, które zachwycają, zniewalają i oczarowują. 

W sposób typowy dla baroku ukazał właśnie ten moment metamorfozy i przelotną chwilę.

Wnikliwy obserwator. Nadawał ekspresyjny barokowy charakter dziełom.

Wszechstronnie uzdolniony artysta i żarliwy katolik, swoją sztukę traktował jako środek upowszechniania wiary katolickiej i idei Kościoła rzymskokatolickiego.

Apollo and Daphne

Fontana della Barcaccia

The Rape of Proserpina

pierwszego dnia marcowego

dwa miesiące bardzo wyczerpującej pracy, ale trzeba, ale i też c h c ę. Trzeba mieć cele w życiu, realizować się. Zresztą otaczają mnie same interesujące rzeczy! To nic, że skaleczyłam się. Okaleczać się człowiek będzie przez całe życie. Najważniejsze by się nie poddawać i brnąć i dalej kroczyć. ( Mój optymizm w tym momencie za sprawą pewnej liryki i nuty ) Życie powinno brać się garściami i tylko garściami. Ja od wielu, wielu miesięcy zbyt anemicznie poruszam się po drodze. Kroczę z ciągłymi bólami. I będę pewnie tak kroczyć jeszcze długo, ale mam nadzieję, że to minie. Ale cóż mogę, gdy to silniejsze ode mnie?
od dzisiaj zaczynam najcięższe starania. Nie uda się to trudno, ważne, że człowiek p r ó b u j e 

Jakby nie miało być, to lepiej stracić coś, niż nigdy nie mieć nic. Nawet gdyby przez chwilę mogło trwać. To niech się stanie

uśmiech anioła