czwartek, 22 listopada 2012

Rozmowy z diabłem


Do śpiewu, proszę państwa, głos musi być bez skazy, tu nie ma stopni czystości, albo się ma głos doskonały, albo nie ma go wcale, najmniejszy błąd, choćby niedostrzegalny, leciutki, maleńki fałsz psuje od razu wszystko, z głosem nie ma żartów, śpiew jest mową boską albo nie ma śpiewu.

Rozmowy z diabłem traktują o istocie kondycji ludzkiej. O złu, które potrafi przemienić się w dobro i dobru, które może przeinaczyć się w zło. Koło, które zatacza wciąż ten sam okrąg.Próby interpretacji, czym jest dobro i zło.
Czemu podkładanie nogi uważamy za coś niedobrego, a pogłaskanie po główce za wdzięcznego? Takiej natury pytania stają się wielką nie wiadomą. Człowiek wobec Boga, bez Boga, a nawet wbrew niemu.
Refleksje na temat klasyfikacji czynów ludzkich na te, które dyktowane są przez zakusy szatana i te, które wytyczone zostały przez przykazania Boga.
Wielki filozof religii, publicysta i eseista – Leszek Kołakowski w atrakcyjnej literacko formie analizuje zagadnienia i paradoksy filozoficzne.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz